Hayat şartları bunun sorumlusudur. Çaresiz insandır.
Ankara' da bir çocuksunuz. Dikmen' de, Öveçler' de oturuyorsunuz. Apartmanda kimi tanıyorsunuz ? Komşunuzun adını biliyor musunuz ? Yan apartmandaki çocukları, mahalledeki yaşıtlarınızı tanıyor musunuz ? Yaşıtınız kuzeninizden, varsa kardeşinizden başka kaç akranınız var ? Okul arkadaşlarınızla ilişkiniz derslerden, okuldan ibaret mi ?
Babam anlatır 9-10 yaşlarındayken dedemlerle maç yaparlarmış. Büyükler küçükler karma takım oluşturur, tüm gün gazozuna, kolasına top koştururlarmış. Eğlence o kadar üst düzeymiş ki, evlerin hanımları kocalarını, çocuklarını sokaktan toplarlarmış. düşünün, 9-10 yaşında bir çocuk amcalarıyla, akranlarıyla mahalle arasında maç yapıyor, araba falan geçer mi diye kolluyor. Eve bir yorgunlukla dönülüyor. yenilen yemek sonrası o tatlı uyku muhteşem oluyor.
Babam bunları anlatırken gayet mutlu, gayet dolu dolu yaşadım ben hayatımı diyor, bakışlarından anlıyorum. Bana gelirsek, ben 9-10 yaşında 75-80 level' lik charlarla knight' ta felankor peşindeydim, mahalle arasındaki top niyetine.
