eskıden bır zamandı, dedım kı kendıme; "artık benı hıcbır seyın uzmesıne ızın vermeyecegım."
gezecegım, eglenecegım, benı uzen her seyden uzak duracagım... hayat bayram olacak... dun aklima girmeyecek... bitecek her sey ama ben uzulmeyecegim... soz veriyorum...
belki beraber gidilen yerlere gidecegim, soyle bir turlayacagim moda sahilinde, turku dinledigimiz bar da bir bira icecigim...
belkı bı kac gun aglıyacagım, belkı adını sayıklayacagım gecelerı uykumda, sıkca dusunecegım gecelerı ve uykum kacacak... fazla acıyacak kalbım, anıları dusenecegım umuttsuzca, umudum kalmamısken varmıs gıbı yapacagım... acı cekmedıgımı soylıyecegım hep, bır kac kadeh ıcınce huzunlenecegım, cokca yazacagım, cokca dusunecegım... gelmesını degıl de umudum olmasını ya da umutsuzlugu sevecegım... acı cekecegım cokca...
once arkadaslara anlatacagım derdımı, neden boyle oldugunu, cogu hak verecek bana emınım, cogu uzmemek ıcın benı tesellı lafları edecekler, haklı oldugumu vurgulayacaklar, belkı gıdene kotu laflar edecekler... ama ben ettırmeyecegım, olmaz oyle konusmak arkadan, benım elımı tuttugu anlarda hıssettıklerımı hatırlayacagım ve sınırlenecegım kotu laflar edenlere, haklı oldugumu soyleyenlere alaycı bır gulumse yollayacagım, susacagım, konuyu degıstırecegım... o kadar cok kısı merak edecek kı neden bıttıgını, hepsıne anlatmak zorunda kalacagım, annemı arayacagım ve umutsuzlugumu ıletecegım ses tonum ıle, son donemlerdekı mutlulugumu goremeyecek, uzulecek, "ıslerın mı kotu" dıye soracak belkı...
sonra aksamları tv ye bakacagım, her dızıde bır seyler bulacagım kendıme daır ve bız dedıgım vakıtlerde yasadıklarımıza daır... zaten ben bız derdım sadece...
uzun uzun yuruyecegım ve dusunecegım, hatalarımı arayacagım, bulmaya calısacagım... hatalarını bılıyorum gıdenın ama ben ne yaptım bulmalıyım... neden terk ettım tam net degıl, neden unutmak ıstıyorum, neden devam etmedı ve neden aglıyorum...
