öyle birşeydirki, anlatamazsın, ispatlayamazsın, hani bi ilacı olsada, sürsem hemen geçse dersin. ama bir türlü geçmez, olur olmadık herkesle konuşursun, her konuştuğunda daha iyi hissedersin kendini, tam geçti derken radyodan yada önünden geçtiğin mağazadan bir şarkı sesi yükselir.. O'nu hatırlatır sana, eve gidersin oturur çatlayana kadar ağlarsın. selpak falan dayanmaz o derece yani..
ardından kursa falan yazılırsın, bol bol kişisel gelişim kitabı alırsın, kuaföre gidersin, alışveriş yaparsın.. Tam unuttum, hayat ne kadar güzel derken; yanından geçen birinden onun kokusunu duyarsın. Hafızan inatla onu hatırlatır sana, hani utanmasan gidip sarılırsın o kokunun geldiği adama yada kadına. Sonra başlarsın saymaya başka parfüm mü yoktuda gidip onu sıktın be adam..! Bana sevdiğimi hatırlattın diye..
Herkes geçecek der, ohoo seni kaybetti ya otursun ağlasın der. Gel geleleim sen bir türlü inanamazsın bu söylenenlere, mükemmel olsam neden beni istemesin diye sorar durursun kendine. Onu istersin, onu özlersin, sesini duymak için gerekirse telefonu özelden arayıp bikaç kez aloo dedirttikten sonra kapatırsın..! Facebook tan takip edersin ne paylaşmış ne etmiş diye. Gerekirse ortak arkadaştan girersin de öyle takip edersin..
Ahh işte aşk acısı öyle bir şey ki yakar kavurur insanın içini, aylar geçsede yeni birisi gelsede o hep orda kalacaktır.. Ve sen bir daha eskisi kadar güvenmeyecek ve sevmeyeceksindir...!!
