hayat denen bok cevaplayamadığın soruların toplamıdır...aslında kıt olan kaynaklar değil cevaplardır. insan sorgular, günde üçyüzondört tane soru sorar kendine, fakat soruların cevabı yoktur...cevaplanma isteğiyle yanıp tutuşan birey cevabını alamayınca doğal olarak sorgulamaya devam eder...fakat bu durumda gerçekleşen durum cevaplanması gereken soru sayısının artmasıdır...sorularının cevabını bulamayan birey etrafta dolaşan sınırlı sayıdaki cevaba tutunma istediği duyar...bağımlılık ihtiyacıdır bunun adı...ama bu cevaplar tatmin duygusundan öte karmaşanın artmasına sebep olur...bitmek bilmeyen sorularına karşılık cevaplar hep yetersizdir...ve sonuçta insan kabul etmek zorunda kalır...yorulmuştur artık arayışlarından....herkesin doğrularına ortak olur...ve bu sebeptendir ki, doğru kabul ettiğimiz düşüncelerin sayısı çok azdır...
genel görüşe ortak olmazsanız ikilemleri de yaşamaya mecbursunuzdur...aslında mutlak doğru olarak kabul edilen düşüncenin kaynağı ikrar dır..
