öğlen vakti şirkette çalışırken telefonunuza aşk dolu msjlar gelir. benimle aynı şirkette çalıştığını, gözlerini benden alamadığı ve benimle görüşmek istediğini söyleyen birisi tanımadığım bir numaradan bana msjlar atmaya başlar. tabii ki hiç inandırıcı gelmez. numaranın kime ait olduğunu turkcell den öğrenirim. telefon numarası kezban isimle bir şahısa aittir ama soyadından anlarım kim olduğunu ve çocuğa facebook dan mesaj atarım. kezban isimli bir tanıdığın var mı diye. 1-2 dakika sonra aynı numara beni arar. tahmin ettiğim kişidir. saçma sapan güler. hemen telefonumu bulmuşsun diye.
yakın arkadaşlarınızdan birisinin numaranızı onun vasıtasıyla tanıdığınız ortak erkek arkadaşlarınızdan birisine verip, sizi işletmesini ve kısmeti mi bağlıymış bir sor dediğini öğrenirsiniz. soğuk bir sesle ya öyle dersiniz ama fena halde öfkelenmişsinizdir. arkadaşıza "hiç gülmedim şakaya" yazıp mesaj atarsınız. cevap olarak " :( canım benim fikrim değildi" mesajı alırsınız. çocuğun söylediklerini ona iletirsiniz, cevap gelmez. iyiden iyiye soğursunuz. benim numaramı o kişiye veren sensin. ilkokuldaymışız gibi saçma sapan mesajlar attıran da sensin. evlendin de iyi bir bok mu oldun? evde oturmaktan boş işlere sarıp, durup dururken insanları sinir etmeye mi uğraşır oldun. işte böyle böyle soğuyor insanlar birbirlerinden.
