ben ortaokulda iyi bir eğitim almadım. ilkokul öğretmenim derslere zamanında gelmezdi. köyden geliyordu çünkü okula. belli bir ders programı yoktu. öğretmen kafasına göre ders işlerdi. bu ders genelde matematik olurdu. sabahtan öğlene kadar matematik işlediğimi bilirim. temelim sağlam değildi yani. ilkokul bitti ve ortaokul başladı. şubeler 3'e ayrılmıştı. A sınıfında en çalışkanlar, B sınıfında normal zekalılar, C sınıfında ise geri zekalılar bulunurdu. Ben C sınıfındaydım. Bu sınıfta hem geri zekalılar vardı, hem çok şımaranlar. Ben şımarmıyordum. Derste hiç çıtım çıkmazdı. Sınıfta 3-5 kişi vardı ve dersin amına kordu. insanın ders dinleyeceği varsa bile bunlar yüzünden bırakıyordu defteri, kitabı. Ortaokulda liseye dair bir şey göstermediler. Anadolu lisesininde okumanın ne gibi avantajları var, meslek lisesinde okumanın ne dezavantajları var hiç bilmiyordum. en nihayetinde meslek lisesine gittim. bu lgs'nin bile ne anlama geldiğini bilmiyordum. yani liseye giriş sınavı ama. ötesi yok. neyse kendimi bir anda meslek lisesinde, sıranın birinde buldum. tören falan oldu ve herkesi sınıflarına dağıttı öğretmenler. sınıfımda 42-43 kişi vardı. ve hepsi de erkekti. bu 43 kişinin dörtte birlik kısmın "tekrar" yaptığını derse giren öğretmen sayesinde anladım. Bu sınıfta kalan öğrenciler öğretmenle taşak geçiyor, sululuk yapıyordu. Tekrar olduklarını söyleyince allahım dedim ben nereye geldim. (bkz: epic fail) bu embesiller birbirlerinin annelerine çok güzel küfürler ediyor, birbirleriyle şakalaşıyorlardı. ben bunlarsa muhatap olmak istemedim ama zamanda ister istemez muhabbet oluyor. neyse efenim bunlara pek takışmadım. dersimi dinlemeye çalıştım. ama bu veletler bütün derslerin ağzına sıçıyordu. öğretmenlerin canlarından bezdiriyorlardı. öğretmenler de off yeter diyip ders anlatmayı kesiyordu. sınıfta birkaç kişi vardı ders dinleyen. onlar da bu veletlerin sayesinde dersten mahrum kalıyorlardı. öğretmen bunlardan nasılsa bir şey olmaz deyip bırakıyordu anlatmayı. ama hocam. ben öğrenmek istiyorum? sonra diyordum kendi kendime. ulan öğrenmek isteyen adamın burda işi ne. ama düşmüştüm bu bataklığa bir kere. mesleki dal seçimi falan oldu. lise 1 de 12 tane ders görüyorduk ve hepsi de kültürel dersti. fizik, matematik vs. yani gördük diyorum, lafın gelişi gördük. aslında bi bok öğrenmedim. dal seçiminden sonra kültürel dersler yavaş yavaş yerini mesleki derslere bıraktı. karno haritaları, dirençler, renk kodları falan falan. ama yine bir şey öğrenemiyordum. sınıfın çoğunun dersle alakası yoktu. hepsi de aynı model. saçta 250 gram jöle, elde tespih, öteki elde telefon. okulun ağaları, reisleriydiler. kurtlar vadisinden çıkmışlardı hepsi. hepsi polat alemdar ctrl+c, ctrl+v idi... para isteyeni mi ararsın, bıçak çekeni mi. zeten her okul çıkışı kavga gürültü olurdu. başka okullardaki polat alemdarlar, bizim okuldaki polat alemdarlarla kavgay tutuşurdu. ben yine bi gıdım bilgiyle okula gidip geliyordum. okulun yüzde doksanlık kısmı erkekti. ve bunların arasında normal erkek olanları neredeyse hiç yoktu. yani adam gibi oturup iki çift laf edilecek kimse yoktu. herkesin ağzında küfürlü laflar, asarımlı, keserimli cümleler eksik olmuyordu. tabi bunların bir kabahati de pek yok. yetiştirilme tarzları, ekonomik nedenler abidik gubidik birçok nedeni vardı yani. okulun diğer kısmı kızdı. hani kız dediysem benden daha erkektiler görünüşte. ne erkekleriyle, ne kızlarıyla konuşulurdu yani. lise sonda 3 gün staj, 2 gün okula gidiyordum. sınıfta da en fazla 5 kişi oluyordu. öğretmen de konu falan anlatmıyordu tabi. bizim de işimize gelmiyor değildi. son sene staj yaparak geçti. üniversite sınavına girmeyen birkaç kişiden biriydim sınıfta. diğer embesiller kazanamadı sınavı tabi. kazanmaları mümkün değildi. benim de kazanamayacağım mümkün değildi ve mantıklı olanı yapıp girmedim. meslek lisesi olduğumdan sınabsız geçiş hakkım vardı. 2 yıllık meslek yüksekokuluna gidebiliyordum. ben de bu hakkımdan yararlanarak kayıt oldum okula. ama burası da lisenin devamı. bildiğin lise 5. hiç üniversite ortamı yok. lisede gördüğüm polat alemdarlar buraya gelmişler. insan tekrar bu yüzleri görünce okumayı gelmiyor.
yani özetle; meslek lisesinde okumak * adamın hayatını kaydırıyor. ne adam gibi arkadaşınız oluyor, ne de okulunuz.
