onlarca sivil toplum örgütlerine aidatı olan, sorumluluk taşıyan, cumartesi anneleriyle de ilgilenen, kayıp anneleriyle de ilgilenen, insan hakları ihlalleriyle de boğuşan, demokrasi, devrim ve özgürlükle de derdi olan biriyim. toplumun her kesimi ile yan yana geldim ama hiçbiri ile özdeşlemediğim içindir ki hepsi beni aynı oranda yakın bulduğu gibi uzak da buldular. mesele biraz da bu: benden değilsen değerlerimiz aynı da olsa ötekisin denildi. ya kürt kimliği ile yola çıkmalıydın, ya alevi kimliğiyle ya da siyasi kimliğini çok net ortaya koymalıydın. bense daha geniş kapsamlı bakmaya çalıştım, ben bir devrimciydim, sol şemsiyesi altında veriyordum bu mücadeleyi ve en evrensel dediğim noktada, müzik denilen şeyin içindeydim ve en evrensel dediğim insan hakları ile koşturan bir insandım. hep oradan bakmaya devam edeceğim. ben bir sosyalistim; komünizme, lenine, marksizme nereden bakacağımı biliyorum. ama kimi yapılar bununla yetinmez olabildiler. dolayısıyla bu kopukluk, türkiye solunun dramatik adıdır, tanımıdır
