şimdi; bazı hümanist arkadaşlar çıkıp, yok faşizim, yok bilmem ne diye dengesizce konuşmasın yada konuşacaklar varsa da yazının sonunu okusunlar.
Evet arkadaşlar, herkes gibi benim de çevremde ister istemez kürt kökenli insanlar mevcut. Bunların arasında çok iyi dediklerimiz de var fakat bir kere de duymadım ki asker şehir olunca; vah vah gene şehit var, dursun artık şu kan dediklerini...
bazen kendi kendime; yahu iplerini koparan kukla faşist olma, onlar da insan, diyorum. fakat gel gelelim bir türlü kabullenemiyorum kürt kökenli insanlarla dostluğu...
telefonunuzun bataryası bozulur bir telefoncuya gireriz kişi kürttür ve 10 liralık bataryayı 20 liraya satmaya çalışır. bir gece kulübüne gidilir geceye en tezat duran gene sizsinizdir, tatil yöresine gideriz akşam şöyle çarşısını bir dolaşalım deriz kolumuzdan tutar zorla mekana sokmaya çalışırsınız, turistleri resmen yoluncak kaz gibi görürsünüz, turistlere öyle utanmazca şeyler söylersiniz, öyle garip hareketlerle yaklaşırsınız ki yaptığınızdan biz utanırız, eğer bir mekana girdiysek, girdiğimiz mekan bir kürt vatandaşa aitse ve bir kürtle tartıştığımız anda 10 taneniz üzerimize çullanırsınız, herhangi bir ortamda tek iseniz sesiniz çıkmaz ama 3-4 kişi olunca aklınız sıra hemen dalga geçmeye çalışır, birden mod değiştirirsiniz. vs vs
şimdi gelelim hümanist arkadaşlara; eğer sizler çok seviyorsanız gidin istanbul da kürt mahallelerinde oturun, çocuklarınızı salın sokağa hep beraber oynasınlar. çocuğunuz ya torbacı ya kapkaççı yada kaçakçı olur.
bu kadar hümanist iseniz kendinize bir bakın, ailecek gidip geldiğiniz, can ciğer kanka olduğunuz kürt aileleri var mı çevrenizde eminim yoktur.
Herneyse kısacası ben kardeş olmak isterdim ama olamıyorum, benimseyemiyorum sizleri...
