hangi köy kahvesine girerseniz girin, dudağının sol kenarında yarısı bitmiş külü düşmek üzere olan bir uzun samsun, gözlükler burnunun ucunda konken oynayan bir dayı mutlaka bekliyordur sizi. Bir müşkülünüz vardır ki oturursunuz yanına, müşkülünüzü halledip tam gitmeye yeltenirsiniz ki, tam o esnada o cümle gelir dayımızdan; "Çay iç bişey iç". Günde en az 3 defa duyuyorum bu hedeyi, ilk başlarda çok garipsiyordum, şimdi alıştım artık.
