çok sabırsız birisi olduğum için bu yaşıma kadar bulaşmadığım ama oğlumun tam bir puzzle canavarı olması ile kendimi bir anda puzzle dünyasında bulduğum beni acayip geren uğraş. öncelikle oğlana küçük puzzle'ları almıştık, 50-100'lükler. onları zaten uzun zamandır yapıyordu. geçen 260'lık aldık bir tane, uzun uzun uğraşsın da biz de rahat edelim dedik, sıpa 2-3 saatte bitirdi. dedik bu basitti, biraz daha zor bir 260'lık aldık, onu da iki günde bitirdi. moto gp'li bir puzzle'dı, anatolian'ın. ne olduysa bende ondan sonra oldu, o puzzle kutusunda öyle durmuyordu ama bitince mükemmel bir renk ve görüntüsü olduğunu fark ettim ve hemen çerçeveletip astık. harika oldu. sonra dedik işi büyütelim, gittik bir tane 500'lük bir tane de 1000'lik puzzle aldık. bir de puzzle halısı tabiki. yalnız 2 günde yaparız dediğimiz puzzle'In ancak 4'te 1'i bitti bir haftada. ben bilmezdim hiç 500'lük puzzle'ın bu kadar zor olacağını. e oğlana da çok zor geldi tabi. bir sürü küçücük parça, bir sürü renk. fırsat buldukça yapmaya çalışıyorum ama çok kazık be sözlük. gittim bi de sandallı, denizli, zor bir tablo aldım, asınca güzel dursun diye evde. bakalım bitirebilecek miyiz? gözümde büyüyor valla, parçaları görünce bile içime afakanlar basıyor.
