allah'ın çok nüktedan bir varlık olduğunu düşünüyorum sözlük. bir sevgilim vardı, yakın arkadaşlarından biriyle aldattım onu. ona bunu itiraf ettim, düşündü, seni affedebilirim herkes hata yapar dedi, hayatımı düzene sokmak için ona gittim arkadaşını bıraktım. ama onunla sevişirken yakın arkadaşını hayal ettim, çözemediğim problemin cevabını bulmuştum, arkadaşını gerçekten sevdiğimi duydum yüreğimde. artık bu ilişkiyi devam ettirmenin bir anlamı yoktu. iki gece önce ayrıldım ondan, o sıralarda arkadaşıyla da konuşmaya devam ediyorduk, bir şeyler yaşama kararı almıştık, ciddi bir şeyler. ama dün sabah buluştuk, ''hemen gel.'' dedi,gittim. meğerse ben dün gece onun için sevgilimden ayrılırken, o sarhoş bir şekilde, hiç tanımadığı bir erkekle sevişmiş.
şimdi ne olacağı önemli değil, şansımı fazla zorladım. allah'ım, ceza için sana şükürler olsun, çok iyi düşünüp planlamışsın.
ve sözlük, bir nevi aldatıldım sayılır. bunu öğrendiğim zaman sakince masadan kalktım, adisyonu aldım ve uzaklaştım oradan. arkamdan koştu, gitme dedi. onun sarhoş olması bir iddia sonucu gerçekleşmiş, hem de 20 liralık bir iddia. giderken, ''ha bu arada...'' dedim ve 20 lira uzattım. o anda uzaklaştı oradan. yürüdüm ben de gözlerim dolu bir şekilde. yanıyordum, soğuk bira içmek için bir yerler aradım, bulamadım. o anda ezan sesini duydum. -sanırım bu durumlar insanı uçlarda yaşamaya sevk ediyor.- abdest alıp camiiye girdim, namazda gözlerim doldu yine. tesbihatı yaptıktan sonra hocayla göz göze geldik, yemyeşil gözleri parlıyordu, çok güzeldi. dün gece onun gözlerini düşündüm, o da benimkileri düşünüyor mudur acaba? sabah kalktığımda aklımda iki görüntü vardı, birincisi sevdiğim kızın o erkekle birleşmiş vücudu, ikincisi hocanın beyaz sakalları üstünde parlayan gözleri.
