bu hayat denilen uzun ve cogunlukla karamsar yolda herşey geçicidir. baki kalan eski bir şarkinin nagmeleridir.insanlar nedense duygularini yahut insan olduklarini farkina ancak ask, mesk, para, pul,(pardon son iki tanesini tutanaktan cikarttirin) konularinda variyorlar. çünkü eninde bu kasvetli yolu hiç olmazsa bir nevi renklendirecek bir hayal isteriz. çünkü insan oglu sevdimi yahut sevildimi esas insan olur amma herşeyin bir bedeli ve sonu vardir. çünkü hiç bir şey daimi değildir. nasil ki yeni baslangiclar yapmak için eskiyi dümdüz etmemiz gerekiyorsa hicranli bir ilişkinin de izlerini yok etmek isteriz. herilişki oyle ya da biter. düsmana gerek yoktur en buyuk dusman zamandir... nitekim konuyu daigitmadan özetleyim eğer o izleri silmek yok etmek istiyorsa boşver etsin. çünkü her insan önce kendini düsünür sonra da etrafini ve çevresini.ne yapacaksiniz hayat bu... ammavelakin hatiralar hayal olsa bile yaşanmisliklar önemlidir bu hayatta. kendi seruvenizde geçirdiğiniz evreler sizisinizdir. günahlariniz, sevaplariniz, salakliklariniz, zaferleriniz, korkulariniz, azametinizi ve eksiklerinizle. bir demdir gelir geçer ve gün gelir yahu dersiniz, ona aldigim atkiyi takmadi diye kendimi ammada haybeye üzmüsüm dersiniz. hadi benden size bir tüyo karşi taraf bir ilişkiyi bitirmek isterse efendilik edin kesin atin. çünkıü gidene gitme derseniz ayvayi yersiniz. gayet sportmence bitirin ilişkiyi. kendinize hakim olun. bu gayet zor bir iş ama eğer bir kaç zaman kendinizi zorlarsiniz siz kar edersiniz. zaten toplasaniz su ahir ömürde kaç gün sefa sürme şansimiz var yahu? enseyi karatmayin hadi.... iyice aşk yazari yaptiniz beni. dağilin ülen... işim var gücüm var benim daha nişantasina gidicem bar basicam. (yazar burda hasmet babaoglu tadi yakaladi) *
