izlenmesi üzerinden zaman geçtikten sonra aklımda bıraktığı tek iz, barda zum olmuş bir kızı eve götürüp yatağa atmamam gerektiğini öğreten film.bu izlenim iki nedenden ötürü oluşabilir;birincisi benim öküz erkeklerden olmam (terminolojilerinde bahsederken bayanlar böyle bir türden sıklıkla bahsederler) ikincisi ise film bir hiv pozitif hastasının yaşadıklarından ziyade film endüstrimizin en iyi ( ve yalnızca) çekebildiği tür olan dramatik aşk hikayesine yoğunlaşmış olması...
bir de eklemeden geçemeyeceğim husus...yirmi farklı sitedeki profilinin sevdiği filmler bölümüne incir reçelini yazan bayan arkadaşlar, lütfen ilk gece bari sevişmesinler.yazıyorsunuz madem, prensip edinin.üzüntüyle müşahede etmekteyim.
