"atın ölümü arpadan olsun" ile "ayranı yok içmeye, eşekle gider çeşmeye" arası bir durumdur. türk insanının ataerkilliğinin ve sonsuz güdülme güdüsünün tezahürüdür. bazıları atatürk'ün yakınından bile geçmeyi bırakın, ucubeye benzese de 'atatürk heykeli' olarak adlandırıldıkları için oracıkta dururlar. bunu yapanların hiç utanması olmadığı düşünülmektedir. yaşadığımız topraklarda başka karakter olmasa gam yemez, hatta salona da bir tane yaptırırdım belki. sıradan insanın sinirlerini bozar. üstüne üstelik faşist bir zihniyettir. insan heykelleri dikilsin, herhangi bir insan. huzurlu bir yaşlı adam, gülen bir çocuk, özgür bir kadın, gururlu bir erkek.. ama bizde bunların hiçbiri olmadığı için, ve bunu söylemek tabu olduğu için süper ego heykelleri dikiliyor.
