bitse de gitsek türünden bir psikolojidir, oldukça zordur.. çok zor azizim.. daha önce aynı duvara işediğin, sarhoş olup yanında kustuğun, "bu sigara çok iyimiş olm" tepkileriyle keyiflendiğin arkadaşlarının da orada olması durumu daha da yokuşa sürer. hele bir de daha önce hiç bir kız isteme ritüeline katılmamışsan durum daha da vahimdir.
ben açıklayayım da en azından bundan sonrakiler bu duruma düşmesin. kız istenir ve kız evinin büyüğü kızı verdiğini beyan ettiği anda herkes bir anda ayağa kalkar. o anda telaşlanıp herkes ayaktayken bi oturan siz olmayın, evli olan bireyler "öp öp" şeklinde tempo tutarlar yoksa..
ve en önemlisi de el öpmedeki hiyerarşidir. öyle bir ayarlayacaksın ki kimin elini önce öpeceğini o anda sudan çıkma balığa dönmeyesin. zaten ilk 4 saniyeden sonra kendini kaybedip uzatılan tüm elleri öpüyorsun. hatta hızını alamayıp çocukların bile elini öpebilirsin. bu boşluğundan yararlanmaya çalışan muzip arkadaşların varsa o anda sana elini öptürebilirler dikkatli ol.
sonra yüzükler takıldığı anda tanımadığın bir sürü akraba edinmiş olacaksın ve hepsine gülümseyerek "teşekkür ederim" diyeceksin. terli terli yanakların biri gider diğeri gelir. hayatında en fazla eli o anda öpeceğinden emin olabilirsin. fotoğraflarda gülümsemeye dikkat et seneler sonra kendine bakıp "burda ne mal çıkmışım amk" dememek için, çekilen fotoğrafların facebook'a konulacağını ve senin de ekleneceğini "yeni akraba" olduğun için etiketi kaldıramayacağının farkında ol, titre ve kendine dön!
