hem hürriyette hem esarette firarı düşünürüm hep. kim ister dört duvarı, hasretin ikinci esaretini. kim ister dimağın pranga, mahkum. alaca karanlık hayat. ne akşam ne sabah. türkülerin bile tutsak; yazın, kalemin, kalem tutan elin. bilek gibidir yapışmış bileğine sahtekar. geç demeden geçmek, dur demeden durmak yok. hele aşkın, mi notasına geçit yok. gün gelir, gün gelir kafesin dar, dışarda kar yağıyor sanki bahar. artık ne bir adım, ne bir lokma daha esaret taşıyamazsın omuzlarında. voltan yavaşlar, boğazın sıkar hayat. alev olursun, dumanın külün firardır. yada ölüme yatarsın, gün be gün solarsın, nefsinin, nefesinin firarıdır. en kötüsü yatarsın yılların esaretini, bir gün , bir gün belki, açarlar kapıyı ardına kadar; artık prangasın firar edemezsin. öylece...
