birisiyle küs olmanın, ne kadar anlamsız olduğunu gösteren anlardır.
ne demişler; dünya küçük. ha bir de ezelciler bilir. ne diyordu dayı; "kaçınılmazdan kaçılmaz yeğen" bir de şey var tabi... doğru mu? değil mi? tartışılır. "kaçan kovalanır." derler. belki bunun da etkisi vardır; küs olunanla yalnız kalmakta.
üç günlük dünya'da, ne diye birisiyle küs kalacaksın? çocuk musun? zaten insan denen yaratık, biriyle küs olmuşsa... o kişiyle, bir zamanlar ya arkadaştır. ya akraba. ya da kardeş! (bkz: kardeş kavgası) insan niye küser? çoğu kez dünya malı için. veya o ona birşey demiştir... veya öteki berikine çemkirmiştir. alınmıştır. falan filan...
aslında küs olanları barıştırmak için, onları yalnız bırakmakta bir yöntem. hani şu dizilerdeki gibi. ikisini kapatıp, kiletliyeceksin bir odaya. barışana kadar da açmayacaksın.
eğer küs olduğunuz biriyle yalnız kalırsanız:
1. gözlerinizi kaçırmayın. onunkilerin tam içine bakın.
2. gergin durmayın. rahat olun.
3. kesinlikle söze ilk başlayan olun. korkmayın. cesur olun.
4. güler yüzlü küçücük bir "merhaba" dediğinizde... göreceksiniz! gerisi gelecek.
5. eski güzel günlerden bahsedin. komik anılarınızı hatırlatın yumuşayacak. yelkenleri hemen suya indirecek.
gerçekten küs olduğunuz kişi ile barışmak istiyorsanız... ve samimiyseniz... başaracaksınız.
unutmayın! insan birine küsmüşse... bir zamanlar onu sevmiş demektir.
