okulun ilk günü öğrenciler okul bahçesinde -öğretmenlerin ısrarla düzgün olması gerektiğini düşündüğü bir sıra halinde- toplanmışken müdürün yaptığı konuşmadır. öğrencilerin tam olarak toplandığından emin olan müdür bey, bayrak direğine yakın bir yerde konumlanarak hizmetlinin mikrofonu getirmesini bekler. başı dik, göğüs dışarıda-karın içeride bir vaziyet alır. hademe mikrofonu uzatır, müdür bey bir iki "ses deneme"den sonra başlar konuşmaya. bir taraftan, öğretmenlerde müdürün annesiymiş gibi gurur duyan bir mağrur yüz ifadesi vardır. kimi emekliliği yakın 50'liklerin yüzünde birkaç damla gözyaşı bile bulabilirsiniz, mümkündür.
müdür beyin çatlak sesiyle yankılanan sözlü metin dahilinde "yeni eğitim-öğretim yılı", "uzun ve zorlu maraton", "başarı", "saygı ve sevgi çerçevesi", "parlak gelecek" gibi sözcükler dolanır durur.
o sırada birbirini haftalarca görmemiş bazı öğrenciler derin mi derin bir sohbet içerisinde müdürü dinlememekte iken müdür bey "saygı ve sevgi çerçevesi"nin camlarını kırıp "parlak gelecek"in en az bir yılını karartacağına dair bazı işaretler verir. kısa süren bir sessizlik sonrasında görülür ki müdürün konuşması da uyarısı da siklenmiyor, öğrenci sınıflara alınır, eğitim-öğretim yılına işte o an başlanmış olunur. olay budur.
edit: eksilemelerden anlıyorum ki aramızda bu konuşmaları yapan okul müdürleri var. alınmayın ama konuşma falan da yapmayın yani. gereği yok.
