başlık altındaki ilk entryi okuduktan sonra şevkin kırılması, toz pembe hayallerin suya düşmesidir. hele hele bir öğretmenin klavyesinden dökülen acı gerçekler ise bunlar. fırınında bir milletin geleceğini pişiren öğretmenlerin ezilmesi, hakettikleri değeri görmemeleri, internet sitelerinde öğrencilerce aşağılandıklarını, hor görüldüklerini görmek ne acı...yeni neslin emanet edildiği öğretmenler bu tarz muamelelere maruz mu kalmalıdırlar, durumlarını iyileştirici şeyler yapılamaz mı, daha iyi şartlarda görev yapmaları sağlanamaz mı? atandığı bir köy okulunda alan dersini öğretmeden önce çoçuklara ellerini yıkmayı, dişlerini fırçalamayı öğreten insanların emeklerinin karşılığı ne derece veriliyor? bu tarz sorunların kısa sürede giderilmesi gerekir; aksi takdirde öğretmenlik yeni başlayanlar için sevilen bir meslek olma durumundan çıkacaktır.
