kemalist bürokrasi ve liberal burjuvazi arasındaki kadim* kavgada, burjuva kanadın kazandığı savaşlardan bir tanesidir.
türkiye'nin son 70 yılı bürokrasi ile burjuvazi arasındaki iktidar kavgasını anlatır. 2002'den sonra artık emperyalizm noktasına ulaşan burjuvazinin akp ile bütünleşik bir şekilde kemalist bürokrasiyi tamamen toprağa gömmeye azmettiğini görmekteyiz.
tsk'nın geri plana itilmesi, anayasanın tartışılması, chp ve mhp'nin halktan bir türlü karşılık görmemesi gibi hadiseler hep bunun sonucudur. türkiye'de 70 yıldır kavga ederek ama ortaklaşa bir sömürü gerçekleştiren bürokrasi-burjuvazi ikilisi arasındaki ortaklık bozulmuştur ve kemalist tayfa tasfiye sürecine girmiştir.
atatürk milliyetçiliği; 1930'larda yapılan icraatlara kılıf olmak üzere icad edilen ve alman-italyan faşizminden had safhada etkilenen bir tuhaf militarist düşünceydi. toplum yapısı burjuva düzende bu tarz etkenlerden tamamen temizlenecektir. bir takım zevat çıkıp bu olanlara geleneksel ve kemalist yaklaşımla tepki gösterecektir ancak tepkileri kemalizm'i kurtarmaya yetmeyecektir.
milli eğitim bakanlığı; okullarda hala askeri nizamın geçerli olduğunu unutmasın, sabahları tek tip(!) giyinen binlerce öğrenciyi içtimaya(!) toplayarak rahat,hazır ol(!) gibi askeri komutlar savuran öğretmenlr var hala okullarda. kemalist eğitim tarzı tasfiye edilirken bu tarz militarist ögeler de tamamen okul dışına çıkartılmalıdır.
kemalist bürokrasinin tasfiye edildiği şu süreçte burjuvazi tek egemen güç olmaya başlıyor batı demokrasilerinde olduğu gibi. bir komünist olarak burada bakış açım pragmatiktir. işçi sınıfı şimdiye kadar bürokrasi ve burjuvazi güçleri tarafından paylaşılan iktidarın her iki kanadı arasında bölünmüş ve sömürücü iktidarlara payanda olmuştur. bunda içsel koşullar ve ikili iktidarın bürokrasi temsilcisi chp'nin solcu sanılması nedensel bazda önem taşırken sınıfın karşısında ayan beyan bir liberal burjuvazinin bulunmayışı da etkilidir.
şimdi artık diyalektik materyalizmin kurallarının normal olarak işleyebileceğini umduğumuz bir safhaya giriyoruz. işçi sınıfını manipüle edecek şartlar ortadan kalkıyor. kemalist bürokrasinin tasfiyesi ile birlikte sınıfın karşısında tüm acımasızlığı ile burjuvazi belirmeye başlyacak ve türkiye cumhuriyeti'nin hasret kaldığı, normal bir demokrasi olması için mutlak şart olan örgütlü işçi sınıfı muhalefeti nihayet ortaya çıkacaktır.
olayları "şeriat geliyor", "akp ülkeyi iran yapacak" yaygaralarını bir tarafa koyup bu şekilde okumak kendisine solcu diyenler için daha yararlı olur.
