aslında olay bakkalda başlardı. topu satın alan kişi bakkal irfan amcadan top ister, irfan amca sıradaki topu verir ve topu alan kişi yuvarlak mı yoksa yamuk mu kontrolü yapardı. gayet basit olan bu uygulama topun yerçekimine doğru serbest bırkılmasından sonra yerde aldığı sekme şekline göre değerlendirilirdi.
en uygun top alınır ve genellikle okul bahçesi olan sahaya gidilirdi. burada oyuncu bulmak işin en kolay kısmıydı çünkü bırakın oyuncuyu en az oyuncular kadar da yedek futbolcu olurdu.
kimse maç öncesi ısınmazdı, netekim az evvel yakalambaç ve benzeri enerji gerektiren aktivitelerden çıkılmış, bünye hazır hale getirilmişti.
oyun, top sahibinin en güçlüleri belirlemesinden sonra kendince en güçlü olanın yanına geçip sırayla adam seçimi yapılır ve takımlar kurulurdu. top sahibi güçlü olarak addedilen kişi ise diğer en güçlüyle aldım verdim yapıp güçlüden zayıfa doğru adam alma işlemi yapılırdı.
en sona kalan, genellikle şişko olan çocuklar kaleci olarak görevlendirilirlerdi.
- herkesi geçtikten sonra boş kaleye gol atılmaz, gol olarak değer kazanırdı çünkü "boş kaleye orospular dahi gol atmaz"dı.
- eşitlik halinde devam eden karşılaşma akşam ezanının okunmasıyla birlikte "gol atan şampiyon" uygulamasıyla neticelendirilirdi.
- annesi tarafından ekmek ve sanayağ almak üzre bakkala gönderilen çocuğun yerine giren yedek oyuncu gol atmadan oyundan çıkmazdı. bu bir kuraldı ve geçerliliği tartışılmazdı.
- penaltı atılırken olası taş üstü polemiği yaşanmaması için iki oyuncu kale direği olarak pozisyon alırdı.
