bir eziklik oluyor haliyle. Sosyal ortamlarda büzüşmüş bir halde otururum mesela. Zira; bilmem ben ofsaytın ne demek olduğunu. Bir takım diğerine orta parmağını gösterip diğerine şut atarken konsantrasyonunu mu ne bozuyormuş. Tam bilemiyorum işte.
Bir keresinde dünya bilmem ne yakışıklısı geldi karşıma manalı bir bakıştan sonra benden hoşlandığını ancak bunu bir sorunun cevabına göre pekiştirip defolup gideceğini söyledi. Kendime güvenim tam tabi, sevinçle 'haydi sor sor' dedim. Dünyam yıkıldı o an. Ofsaytı sordu bana. Bilmediğimi söylediğimde suratındaki tüm kıllar ağardı üzüntüden. Kriteri bu imiş. Gitti yanımdan.
Bu da öyle bir anım. Uzaktan kavruk tenli biri geliyor bil bakalım kim? Pele. Hıh bu reklam geldi aklıma. Hayret vallahi.*
