korkmayın otlakçılar entyrme yazım aşamasında uğrayıp da başlıktaki 'otlakçılar' kelimesinin çoğul ekindeki 'a' harfini de otlanmadılar; karakter sınırlamasından böyle yazmış bulundum.
üstteki kısa girişimden de anlaşılacağı üzere (gerçi bu giriş olmasa da otlakçının ne olduğunu en az siz de benim kadar acı tecrübelerimle oğrenmiş bulunmuşsunuzdur zamanında) ah bu otlakçılar yok mu; nerde son bi salkım üzümünü görür, son dal bi sigaranın kokusunu alır, her nasıl oluyosa sen aç aç almışken yemeğini ona bile ortak çıkıyorsa vaydır vaylardır bizim halimize a dostlar!
utanmadan herşeyine ortak çıkarlar. sen çalışırken çekmecendeki kakaolu topkeki yeme hayalleri kurarken önündeki işi bile şeker ihtiyacından yanlış yapabiliyorken, o atlakçı gelir sen tam ağzına atacekken ''aaaaağğ o ne?'' der şehvetli bakışlarıyla. o gözlerin altında erir bitersiniz ölürsünüz resmen ve ölmektense o muhtaç olduğunuz yiyeceği/içeceği (artık neyse) paylaşmak durumunda kalırsınız.
bir de öyle bir model vardır ki her nerede görülse yakalansa öldürülmesi farz olan ! gelir bu yanına yada bi yerde buluşursunuz karşılaşırsınız;
-abi ben yemek alıcam öğlen yemeği yemedim, sen de aç mısın?
+yok yeaa ben daha yarım saat önce evde yedim.
-peki sen bilirsin
...15 dk sonra yemek masasında..
+abi çok güzel koktu ya şundan biraz ısıriym
(ısıriym der ama o koca ağızlı mrs. otlakçı hamgurgerin yarısını mideye indirir, ketçabınla mayonezini bile birbirine bular o kadar sahiplenir)
-hııııııııııığğğğğğğ mnskm
+ne abi bişey mi dedin
-yooo afiyet olsun... (içses: be amına koyduğum siktir git kendine al yemek sormadık mı sana!!!!)
