futboll başlı başına bir tutkudur. yeri geldiğinde acı çeker yeri geldiğinde mutluda olursunuz. hadda uğruna çok şeyden feragat edebilirsiniz. ve futboll asla futboll değildir. yeri gelir dostluk,sevgi,heyecan ve hırsınızı sahaya yansıttığınız araç olurken yeri geldiğinde de sinir,üzüntünüzü unutmanıza vesile olur. yine,yeni,yeniden bu hede hüde yi yapmaya başlamalıyım. her ne kadar da 1 ay önce bacağım bu spor yüzünden alçıya alınsa da hala vazgeçemediğim tutkum.
edit : bu yazıda eksilenecek ne var anlamadım?
edit2: sanırım seri eksileyen ibneye denk geldim.
