varmı dünyada günah işlemeyen söyle
yaşanırmı hiç günah işlemeden söyle
bana kötü deyip kötülük edeceksen
yüce tanrı ne farkın kalır benden söyle
beni özene bezene yaratan kim, sen
yolumuda çizmişsin önceden
madem bana günah işleten sen
nedir öyleyse o cennet cehennem..
cennete huriler varmış kara gözlü
içkininde ordaymış en güzeli
desene biz çoktan cennetlik olmuşuz
bak bir yanda şarap bir yanda sevgili
sen sofusun hep dinden dem vurursun
banada sapık dinsiz der durursun
peki ben ne görünüyorsam oyum
ya sen ne görünüyorsan omusun
kim görmüş o cenneti cehennemi
kim gitmişte getirmiş haberini
kimselerin bilmediği bir dünya
korkulmaya özlenmeye değermi..
neredesin, sana başkaldırmışım işte
karanlık içindeyim ışığın nerede
cenneti ibadetle kazanacaksam
senin ne cömertliğin kalır bu işte...
sen içmiyorsan içenleri kınama bari
bırak aldatmacayı iki yüzlülükleri
şarap içmem diye övünüyorsun ama
yediğin haltlar yanında şarap nedir ki..
en büyük söz denen kuran bile
arada bir okunur besmeleyle
kadehte ise öyle bir ayet var ki
okur insan her zaman her yerde
gökleri yarıp darma dağın ettiğin gün
pırıl pırıl yıldızları kararttığın gün
sen sorguya çekmeden ben sana soracağım
ey tanrı, hangi günahım için beni öldürdün ?
insan son nefese hazır gerekmiş
nasıl ölürse öyle dirilecekmiş
biz her an şarap ve sevgili ileyiz
böylece dirilirsek işimiz iş..
biz aşka tapanlarız, müslüman değil
cılız karıncalarız, süleyman değil,
biz eskiler giyen benzi soluklarız
pazarda sırma satan bezirgan değil..
şarabım, kasem, sevgilim, bir de çimen
bırak bana bunları, al cenneti sen.
cennetmiş, cehennemmiş, kuru laf bunlar
kim gitmiş cehenneme, kim dönmüş cenetten ?
ben şarap içiyorum doğrudur
aklı olanda beni haklı bulur
içeceğimi biliyordu tanrı
içmesem tanrı yanılmış olur..
sevgiyle yuğrulmamışsa yüreğin
tekkede manastırda eremezsin
bir kez gerçekten sevdin mi dünyada
cennetin, cehennemin üstündesin..
meyhanede kendini bilenler bulunur
bilmeyeni ayırmak da kolay olur.
yıkılsın bilgisizlik yuvası medrese
oradan kendini bilip de çıkan hiç yoktur.
