yaklaşık 17 seneden beri hiçbir mantık içermeyen şarkı sözleriyle, sadece çalıntı melodilerle ve kliplerindeki dansçı kızlarla müzik piyasasından bok gibi paralar kazanmış; daha hala "poşet" gibi sosyolojik ve derin(!) şarkılar yapmaya devam eden bir kişinin müziği bıraksa da revaçta olacağı durumdur.
kasetçalar denen şeyin icat edilmesiyle birlikte bu adamın akla zarar şarkıları müziği bıraksa da bir zaman daha dinlenecek ama bir 50-60 sene sonra yok olmaya mahkum kalacaktır. işte kimisi yüzlerce bestemsi şeylerler akılda kalmaya çalışır kimisi de (bkz: abdullah yüce) tek bir beste ile (bkz: bu ne sevgi ah) sonsuza kadar yaşar.
bazılarına sanatçı diye hitap ederken dikkat etmek; aradaki ince çizgiyi görmek gerek.
