4 senemi verdim bu okula, neler yapmadık ki, çamlık mı kalmadı incilipınar mı, kınıklı mı. herşey o kadar iyiydi ki. ama şimdi dönüp hatırlamak bile istemiyorum. yüreğim acıyor. verilen emekler, anılar, en özel anlar. hepsi denizlide o kampüse gömüldü.
bir kız bir adamın hayatıyla ancak bu kadar oynardı ve o pamukkale üniversitesi de buna şahitti.
