köyün bir güzel kızı varmış. anası babası da terbiye bakımından en iyi biçimde yetiştirmişler tabii. penis diye bir şeyden dahi haberi yokmuş kızcağızın. gün olmuş, kız büyümüş. evlenme çağına gelmiş. bu sefer kocası da kızın gözü başkasına kaymasın diye, "bu şeyden bir tek bende var,aman ha hiç kimseye söyleme." demiş. zamanı gelince de oğlan askere gitmiş. ama fıkra bu ya, bir beğeneni daha varmış kızın. ah kızın makus talihi, fatmagül'e benziyormuş.
neyse şafak gelip oğlan askerden dönmüş. kız da sormuş saf saf:
"ah mehmed; sen bir tek bende var dediydin ama ahmet'te de varmış seninkinden?"
"yok a canım, yok a sultanım. bende iki tane vardı birini ona verdim."
"ah mehmedim, ah evimin direği. neden öyleyse güzelini verdin?"
