artık fitness salonu rutine bağladığında ve koşu bandında dakikalarca varamadan koşmak sıkıntı verdiğinde, evden metrobüse giderken, metrobüsten inip okula giderken ya da 3 sokak ötedeki kuzenin evine giderken yaptığım eylemdir.
uzun zamandır gittiğim tatil beldeleri dışında koşan insanlara rastlamadım. hele benim gibi bi işlek caddenin kenarında koşana hiç rastlamadım.
kendim yapmıyo oolsam, nabıyo la bu manyak derdim ama koştukça rahatlıyor insan. heleki bi kaldırım ya da bi tümsek varsa üzerinden zıplamak ve sonra koşmaya devam etmek. yoldaki diğer insanların arasından birer dubalarmış misali geçmek ne kadar zevkli anlatamam.
