"dönülmez akşamın ufkundayız, vakit çok geç;
bu son fasıldır ey ömrüm, nasıl geçersen geç.
cihana bi' daha gelmek hayal edilse bile,
avunmak istemeyiz öyle bi' teselliyle.
geniş kanatlari boşlukta simsiyah açilan
ve arkasından güneş doğmayan büyük kapidan
geçince başlayacak bitmeyen sükunlu gece.
gruba karşi bu son bahçelerde, keyfince,
ya şevk içinde harab ol, ya aşk içinde gönül.
ya lale açmalıdır gögsümüzde yahut gül."
