sene 1995. henüz 15 yaşındaydım. bir yandan ergenliğimi anlamaya çalışırken öte yandan yeni filizlenen cinsel duygularımın şiddetini nasıl bastıracağım konusunda kafa yoruyordum. evimiz köydeydi. bir hafta sonu annemle şehir merkezindeki amcamın kızı gönül ablanın evine gittik. annemle amcamın kızı çarşıya alışverişe gitmeye karar verdiler. beni ''biz bir saate kadar döneriz sen evde bekle ama yaramazlık yapma.'' diye tembihlediler. onlar çıktı çarşıya ben de televizyonun karşına geçip kumandayla zaping yapmaya başladım. tabii o zamanlar 900'lü telefon hatlarının reklamları tüm kanallarda dönüyordu. ben de ergenliğimin verdiği heyecan ve iç güdülerimin dürtüleriyle hemen televizyonun yanında duran telefona sarıldım ve numarayı çevirdim. telefon bir kere çaldıktan sonra saksafon müziği eşliğinde şuh bir kadın sesi bana 'merhaba tatlım!' dedi ve o anki yarı heyecan yarı korku duygularla telefonu hemen kapadım. ellerim titriyordu, kalb atışlarım hızlandı. hemen balkona koştum ve derin nefes almaya başladım. heyecanım biraz azalmıştı. sonra tekrar televizyonun karşısına geçip efsane çizgi film tusubası seyrettim.
aradan yıllar geçti. sene 2004. üniversiteyi yarılamıştım. amcamın kızı da evlenmiş ve 6 yaşında biz kızı vardı. ramamazan bayramı nedeniyle ben köye gelmiştim. balkonda oturup çayımı içerken kapı çaldı. evet gelen amcamın kızı gönül ablaydı. bayramlaştık, hal hatır sorduk birbirimize. sonra ben minik kızını sevmeye başladım. küçük çocuğu sevindirmek için cebimden 10 tl çıkarıp bayram harçlığı olarak verdim. parayı verdiğimi gören gönül abla bir süre sinsice sırıttıktan sonra ''verdiğin bayramlık, yıllar önce aradığın 900'lü hattın gelen kabarık faturasının kefareti olsun madem.' dedi. o an gözlerim aniden büyüdü ve birden koltuğa çivilendim. dehşeti yaşadım. yemin ediyorum dehşeti yaşadım. meğer gönül abla çarşıdan geldikten sonra telefonun tekrar tuşuna basmış ve en son hangi numaranın arandığına bakmış. ne zaman aklıma gelse psikolojim bozuluyor. onca yıldır bunu unutmaması ve lafını sokmak için müsait bir günü beklemesi... bunları düşündükçe tüylerim diken diken oluyor.
evet sözlük itiraf ediyorum 2004 yılının ramazan bayramında hayatımın en büyük ayarını yedim. daha da unutamıyorum.
gönül abla! fatma gül'ün yengesi yanında halt yemiş. yeminle söylüyorum bak.
