rabia devecinin bir şiiri ile kelebeği anlatmayı ona bırakmalıyım benim sözcüklerim yetersiz kalır nasılsa
kelebek istilâsı
kanatları kınlarında katlı duruyor
kelebekler cezalı
iki kurumuş gözedir gözlerin bakışını kaldıramaz
dalından düştün yaprağından da- duydum
bir kelebeğin iç çekişiydi sesin
insan ormanında kayıp
kendi gölgesinden öte sığınağı kalmamış
üç güne sığdırıldı ömrümüz fazlası yasak
dağlara sürüldük ahlara ya da
çarpa çarpa camlara kan izi kanat izi
son duamız da özgürlük
siyah beyaz bakmaktan göremediğiniz
ellerinizi çırpın hemen kazandık sayın
kim yakalayabilmiş ki sesimizi nerde hem
kelebek istilâsına uğrayacaksınız bir gün
hükmü hükümsüz kılacağız
çok sürmez bekleyin