büyük ihtimalle büyümüştür. bizim yaşımızda falandır yani. acılarla, gerçeklerle yüzleşmiştir azıcık. yoksa gerçekten bir çocuğun bütün bu kavramların farkına varıp "ben büyümek istemiyorum" diyebilme idaresini göstermesi çok zor. çünkü çocuk olmak çok kebap bir şey. hiçbir şeyi sallamıyorsun, tek derdin ütüldüğün bilyelerin ya da barbie bebeğin kaybolan mavi ayakkabısı olabiliyor. bir de ara sıra okula gidiyorsun işte, o kadar.
ne diyorum ben ya? bunlar bizim çocukluğumuzda olan şeylerdi... şimdiki çocuklar gerçekten mutsuz olabilir. eğer ingilizceleri varsa, bu şarkı onlara geliyor: http://fizy.com/#s/19s0es