bizim "özgür insanlar" olarak yaptığımız ve bizim için aslında hiç önemli olmayan aktivitelerin; demir parmaklıklar arkasındaki insanlar için ne denli önemli olabileceğidir.
filmin sonunda insan durduk yere (kıymetini bu film sayesinde fark eder her nasilsa) sadece "özgür" olduğu için bile suratinda masum bi ifadeyle gulumseyebiliyor.
tabiki iyi film izlemiş olması da cabası.
bu film, başından sonuna kadar özgürlüğün ve mahkumiyetin farkını anlatıyor aslında.
