çocukluğumun 5 yılında babamı benden almış olan, telafi için hiçbir şey yapmayan ve hala yaptıklarını haklı görerek ölüp giden ve ölüp gidecek olan işgüzar paşaların, "bizim çocuklar başardı"daki bizim çocukların 31 yıl önce züccaciye dükkanına giren fil gibi insanların hayatlarını dağıttıkları gündür.
ben babamsız yaşadım evet ama onun, arkadaşlarının, yoldaşlarının, hiç tanımadıklarının yaşadıklarını, işkenceleri, zulümü nasıl.... düğüm düğüm boğazım, ellerim...
nasıl çözdüler içlerinde; yaşadıklarını, tekrar insanları sevmeyi, tekrar güvenmeyi nasıl öğrendiler...