saymakla bitmeyecek zorluklardır. başedilir tabiki nice sonra öğrenince.
en büyük zorluk 'baba' kelimesini artık kullanmadıgınızı anladıgınız bir anda bu gerçekle yüzleşmektir. 11 yıl boyunca hiç baba dememişsin. en alakasız yerde bir şekilde demişsin işte. ne can yakar.
sonra üniversite kazanmışsın yurda kayıt yaptıracaksın başında baba yok. baba gibi ana var fakat bunu anlayacak bir millet değiliz.(istisnalar vardır elbet.)
yurtta sorun yaşarsın müdür gider yapar. baban olsa yapamaz ama. yapsa bile daha usturuplu olur, çekinir. ne acı değil mi? böyle insanlar var bu memlekette.
nişanlanacaksın evleneceksin her kafadan bir ses çıkar. 'son sözü' söyleyen bir güç yoktur çünkü.
uzar da uzar bu zorluklar.
analı babalı büyüyenlerden 1 fazla zorluk gösterir hayat bir yanı eksik olanlara.
ve babası olmayan hiç kimse 'babam ve oğlum'u anlayamaz. (bu da iyi bir şeydir belki.)
