Her ben, dolaylı şekilde bir sen i anlatış, bir sen den yakınıştır. Çünkü benim yerim sen le onun arasındadır ve o değildir bana yakın olan, sensin. Ben ben olsam dilbilgisi kitaplarındaki tekil şahıs zamirlerini şu sıraya göre düzenlerdim: Sen, ben o! Başta sen gelir, çünkü ben diye bir şey yok sen olmadıkça. Her ben, benliğini sen le anlar. Anlar da ne olur? Bu benlikten olmamak için direnmeye, dayatmaya kalkar ve sonunda yenik düşer, zira ona yine sen dir değer veren. Tek başına ben, istediğince değerli saysın kendini, hava! [...]
