Kimsenin yokluğu onun yokluğu kadar acıtmaz canını mesela... Onun yokluğunu düşünmekten bile korkarsın. Bilirsin çünkü. Onun yokluğu tuttuğun tek dalın, en gerçek, en sağlam dalın kırılması demektir. Ve bilirsin senin tek gözyaşında yüreği dağlanan tek insandır. Yüreğini ferahlatır onun yanında olmak, onunla konuşmak ve hayat verir onun yüzündeki o eşsiz tebessüm... Çoğumuz bir şeyleri kaybetmeden değer vermeyi öğrenmeliyiz belkide.
