çocukluğumda iyi takip ettiğim motor sporlarının şahı. 1998 den aklımda kesik kesik anılar var. dikkatim yoğunlaşmaya başlamıştı üzerine artık. schumacher'in ayağını kırdığı yarışı bile göz ucuyla izlediğimi hatırlıyorum.ferrarinin onun yokluğunda otomobili mika saloya verişini de. düşünsene ferrarinin pilot kadrosunun edi ırvine ile mika salo'dan oluştuğu yıllardı. ben mika hakinenciyim o zamanlar. bizim bütün sülale ferrarici. babam abim amcaoğulları.tabi iki sene havamızı attık hakkinenle. adam toplamda 18 yarış mı ne kazandı ya işte o yarışların çoğunu canlı yayında seyrettim. neyse yine böyle kasvetli bir pazar günü oturmuş monza yarışını seyrediyoruz. monza 2001 olması lazım. bir itfaiyeci ölmüştü yarıştaki kazaya müdahale ederken. herkes o zamanlar schumacher'e robot diyordu ama o itfaiyeci için basın toplantısında ağlayan tek adamda oydu. o basın toplantısını seyrederken schumacher'i tutmaya başladım. 4 sene de onlarla ortalığın anasını ağlattık. sonra biz büyüdük cumartesi pazar dersane saatleriyle çakışmaya başladı bütün yarışlar. seyredemedik. kurallar sürekli değişti. takımlar değişti. pilotlar değişti. ben seyredemedim. ama yine de bir göz ucuyla takip etme durumu vardı. babamla abim telefonda fenerbahçeden sonra en çok formula1 hakkında konuşurlar hala. babamın kaçırdığı yarış sayılıdır. neyse az önce 20 tur seyrettim monza 2011'den tekrar depreşti formula1 sevdam.
