3. sınıf, değişen dördüncü öğretmen. babam da o okulda öğretmen ya, kadın (ah be melahat hocam, ellerinden öpmek isterim yine de) her ders kaldırıp mütemadiyen matematik sorusu çözdürüyor tahtada. ulan istisnasız hepsini yapıyorum ama bir aşağılama, olmadılar falan. ulan el çocuna 1 tane , bana 4-5 tane, yapıyoruz ama, nasıl bir stres, yazık be.
bir gün hasta oldum bahanesiyle gitmedim, öyle ki o gün eve farklı zamanlarda 3 arkadaş geldi, öğretmen seni istiyor diye. gitmedim. bir de sınıf başkanıyım. ertesi gün gittim, yardımcım bayılmış sınıfta, becerememiş eleman (benim becerdiğim de söylenemezdi ya), herkes üstüme geliyor, senin yüzünden ali bayıldı, sınıf çığırından çıktı, ulan herkes beni suçluyor, nasıl suçlu hissettiysem kendimi başladım zırlamaya. adam benim yüzümden bayılmış, bunu bütün sınıf söylüyor, ulan salak desene * sussaydınız da bayılmasaydı çocuk, sınıf gürültü yapıyor çocuk bayılıyor, bir de beni suçluyorlar, 22-23 sene oldu heralde hala içimdedir. o zamandan hazır cevap olmadığım belliydi ya. ne yapalım. geçti işte. bir de melahat öğretmenim sayesinde matematikten nefret ettim. istikbalimi skti attı ama yine de saygım sonsuzdur canım öğretmenime.
