lise 1'e kadar hiç olmayan babamın izinden gidip hukuk okuycam diye düşündüm. öyle ki küçükken herkesin "küçük hakim" dediği biriydim. neyse ta ki saçma bi şekilde sayısal denen bölüme girene kadar. liseyi de okuduk bitti. ve şimdi olduğum yer makine mühendisliği. sayısalla o denli alakasızken böyle bi bölüme girmek gerçekten hayatı kaale almamak gibi bi şeymiş. amaçsızca yaşamak gibi. gerçi büyük pişmanlık duymuyorum zira hukukla alakalı hiçbir şey içimi sızlatmıyor gördüğümde.
