iki ay önce ele aldığım ama yine çingeneler yüzünden bıraktığım sosyal sorundur.
Çingeneler gerek toplumuzda, gerek diğer toplumlarda ikinci hatta üçüncü sınıf insan muamelesine maruz kalmaktadır.
Sosyal hayatları yoktur çingenelerin. Günübirlik yaşarlar ve bununla mutlu olurlar.
Sabahın ilk ışıklarıyla önce çocukları daha sonra anne-babalar kendilerini dışarı atarlar.
Çocuklar küçükse evin kapısında çamurla, toprakla oynarlar. Eğer bir yerden para buldularsa top alıp top oynarlar. Ama o top ertesi güne asla kalmaz.
Büyükler eve ekmek getirme sıkıntısıyla çıkarlar yola. Gezerler kapı kapı bir ekmek istemek için dilenirler. Bazen eve elli ekmekle döndükleri de olur.
Büyük çoğunluğunun hayatları istemekle geçer. isterler utanmadan sıkılmadan isterler.
Nedeni de diğer insanlardır aslında. iş vermek istemezler. iş vermedikleri gibi, aşağılayıp hor görürler.
Fazla detaya girmek de istemiyorum.
Onlar kadar mutlu toplum da yoktur günümüzde. Bir düğünde insan bu kadar mı eğlenir.
Üç kuşak çıkar meydana başlarlar göbek atmaya. Yarını düşünmeden... *
