son nefesini ben duymuştum yanına koştum alnı terliydi. kalbi ise atmıyordu. son dakikasına yetişmiştim anneannemin ben. elimi alnına attım sıcacık ve birazda terli ecel teri demekki. çenesini bağladım . sonra ayak parmaklarını. annem zaten ilk defa tattığı bu duygu içerisinde dili tutulmuşçasına gözlerinden süzülen damlalarla annesine bakıyordu . hala anne uyan artık diyordu ama nafile uyanmıyordu işte anneannem. zaman geçti doktoru bekledim hep yanındaydım . biraz biraz beyazladı sonra buz kesildi. ama öldüğüne kimse inanamıyordu ses vermiyordu ama uykudaydı işte gözlerini açacakmış gibi hissediyor insan . hep yanındaydım sabaha karşı elini tutuyordum sanki buz kesmiş parmakları benim elimi sıkıyor gibiydi. sanki yanımızdaydı. konuşuyordum ona sanki beni dinliyordu ve bir kaç kez cevap verdiğini bile duymuştum . son tahta konulana kadar öldüğüne inanmıyorduk. allah rahmet eylesin nur içinde yatsın anneanneciğim benim.
