babamın ölmesinden çok korkuyorum sözlük. ama öyle böyle değil. tamam hala kıçımdan tutup itekliyor babam ayağım takıldığında ama inan ki kendimi güvende hissetme korkusundan değil babamın ölümünden korkmam. iyi kötü bir işim var baba da oldum hem 3,5 ay önce. yani artık bende babayım o da dede oldu tabi. bir görseniz nasıl deliriyor sevinçten torununu gördüğünde. ben dedemin öldüğünü hatırlıyorum. 4 yaşındaydım sene 85. o zaman ağlamıştı babam en son. bir de torunu doğduğunda. o kadar güçlü bir karakter ki kimin başı sıkışsa ona koşar. o her zaman dimdik. 21 mayıs 2011 günü torunu doğduktan sonra pencerenin arkasından torununu ona gösterdiklerinde o hastanede onca hemşirenin akrabaların önünde bir ağlayışı vardı sözlük herkes oğlumu bıraktı babama koştu. dedim bırakın ağlasın en son 26 sene önce dedem öldüğünde acıdan ağlamıştı bir kere de sevinçten ağlasın. ama ben dayanamam sözlük onsuz hayat donar. inan ki ben bir başıma olsaydım babamın peşinden giderdim ölünce. ama şimdi babama babamın beni yetiştirdiğinden daha iyi yetiştireceğime dair söz verdiğim bir oğlum var 3,5 aylık. oğlum benim kadar şanslı değil,çünkü benim babam daha güçlüydü. hem o yorulmaz ki. allah uzun ömür versin.
