çocukluğumdur benim,
burnumda tezek kokusu,
toz, toprak,
yıkık, dökük, virane.
çocukluğumdur benim,
burnumda insan kokusu,
sevgi, muhabbet,
renkahenk, şırıl şırıl, divane.
kırış kırış ama pamuk gibi eller,
insanı, insanlığı, hayatı öğreten sözler,
çocukluğumu saran ak ve pak sakaldır,
dedemdir, candır.
ne yalan söyleyeyim,
elmasını sevmem;
tezek kokusunu sevmem;
viraneliğini sevmem;
avareliğini sevmem;
değişmeyen yüzü sıkar beni
ama dedemdir benim.
ne yalan söyleyim,
o kadar çok severim
ki hasret olur içimde,
esen rüzgar olur;
seven gönül olur;
muhabbet olur;
nihayettir, dedem olur.
yitip gider elimden, ayağımdan,
gözümden, kulağımdan.
işte o an ki hasret olur,
tozar gider rüyalarımdan.
