türkiye için iki tabunun karşılaştırılmasıdır. islamiyet daha kişiyi bağlayan bir konudur fakat kişiler bunu diğer insanlara yansıtınca haliyle eleştirilirler. ve müminler bu eleştirilerle baş edemeyince bunu saldırı olarak addederler ve o saldırgan tavırları sönerek bir kedi yavrusuna dönüşürler, inanç özgürlüğünden falan bahsederler. inanmayanlara nefes aldırmayıp inanç özgürlüğünden bahsetmek saçmalıktır.
gelelim diğer konuya. bilindiği üzere atatürk atesistti, hala değildi diyenlere iki saniye de ispatlarım, iş bu yüzden dindarların dini duygularını kabartıp milli duygulara çevirerek bir ülke kurtarmıştır. eğer 'sadece ataürk mü' kurtardı diyecek olan müminler varsa onlara cevabım o halifeniz(islam başkanı'na denk geliyor güya) ve şeyhleriniz çoktan bağımsız olmamayı kabul etmişler ve valilik, vali yardımcılığı kapma yarışına girmişlerdi. işte atatürk'ü zamanla ateizme sürükleyen ve islam'dan tiksindiren adamlar bunlardır, iyiki de varmışlar. atatürk ülkeyi kurduktan sonra o sinirle çat diye halifeliği kaldırdı, kimse ses çıkaramadı, çünkü adam ülkeyi kurtardı fikir ve hareketleriyle. sonra din ile temelli bazı yasaklar getirdiki işte yaptığı yanlışlar burada başlamaktadır. eğer o dönem din ile lakalı bazı yasaklamalar ve bazı dayatmalar yapmasaydı bu halk islamın ne kadar el kol bağladığını ve kitleleri hep 3-0 geriden başlattığını göreceklerdi. maalesef yasaklar muhafazakarların, islamın elini güçlendirdi ve kurtuluş savaşında dökülen kanlar boşa gitti. türkiye şimdi sadece az gelişmiş bir pazar haline geldi.
