dizinin ilk bölümünden itibaren sağladığı kahkaha ve hüzünle karışık atmosferin zirve yaptığı 24.bölümünü an itibariyle izlemiş bulunmaktayım.Ayna ve yansımayla ilgili metafor öylesine kullanılmış ki etkilenmemek mümkün değil.Mecnunun ve aslında seyircinin gözünde karakterlerin nasıl algılandıkları çok güzel işlenmiş.içi ve dışı bir,neyse o olan,herkesin gönlünde taht kurmuş ismail Abi,harbi bir baba iskender,naif bir abimiz yavuz,melek gibi bir zeynep ve elbet mecnun,yani leyla.ve elbet leyla, yani mecnun.eyvallah...eyvallah...