konuyu şehit ailemizden soyutlayıp, genel bir bakış açısı edinmekte fayda var.
çiftler ayrı doğarlar ama bir elmanın iki yarısı olduklarını iddia ederek, elmanın eksik parçasını milyarlarca insanın içinde arayıp bulurlar. bulamazlarsa yarım elme yaşayıp, ölürler.
hayat bu kadar ayırıcıyken ölüm neden birleştirici olsun.
onlar bir olmayı başarmışlarsa, gerçekten elmanın iki yarısı olabilmişlerse, iki karış toprak onları ayırmaya yetmez emin olun.
bir olmuş gönülleri ölüm ayıramaz, kefen ayıramaz, mezar ayıramaz, toprak ayıramaz.
yıldızdan yıldıza seke seke, kainatta uçuşur onlar.
bir olmuş iki ayrı atom onlar.
nerede, nasıl bir enerjiye dönüşürlerse dönüşsünler, hep yanyana kalırlar.
inanmak gerek böyle şeylere. kainata ya da tanrınıza güvenmelisiniz. inançlı olmak çözer bu sorunu.
inancınız yoksa, yanyana, üstüste, altalta çürüyen kemiklerin ne önemi var ki zaten.
