Önceleri trip-hop yaparken*, daha sonra müziklerine experimentalite katarak progressive electronic ya da electrogressive diyebileceğimiz kıvama ulaşan ve arkayv şeklinde okunan ingiliz müzik topluluğu.
önce, çektiği acıyı kabullenemeyen ve ona karşı saldırıya geçen, hırçınlaşan, onunla acısıyla gurur duyarak savaşan agains'i yaptılar. sonra da acıyla savaşmamak* gerektiğini anlayan daha olgun ve kısmen de egzistansiyalizmin romantizme adaptasyonu kıvamındaki lights'ı yapmışlardır. ikisi de acıyı ismin 5 halinde de kullanmış, şaheser şarkılardır. Ancak Archive sadece bu iki şarkı değildir, olamaz, olmamalıdır.
Dangervisit'deki anathema - judgement'ın electprogrevize halini andıran yapısal işlevselciliğin dışavurumsal agresivitesi, numb'daki radiohead experimentalitivesinin minimalistik emogresyonu, pills'deki lights'ın feminal özetinin geçilmişliğliğinin elektromiksasyonel kompresyonitif depressatuvarizivitesinin giderek artan ekpresyonuyla başa çıkamama karmaşası, londinium'daki iç okşayıcı yaylı melodizasyonun uk hip-hop'ıyla fortifikasyonu*, men like you'daki nirvana'ya ulaşmış patlat bir grunge sloganlı klavye desteğiyle minimalitesine özgünlük katılan deneysellliğin deney tüpündeki sıvının içilmesi suretiyle yaptığı kafa, pulse daki palpitasyonik pulsasyonların trip-hopizasyonuyla metallica - one kıvamındaki elektrotaramasyonunun aynı kalede gol olması, helicoptere'deki saykosyonel karmaşanın ambientizasyonu, blood in numbers'daki massive attack - angel'ın ağızdan yiyip göbek yapmış halinde meydana gelen aşırı yağlanmanın sirozla birleşmesi ve bu karaciğere etil alkolle saldırmak havasındaki deneysel trip-hoptriksiyon ve daha nice anlatması güç şarkılarıyla, dünyadaki en en müzik birlikteliği...