28.
-
vakti zamanında nasıl yendiğimizi anımsamama neden olan maçtır.
ancak ne hikmetse şimdi bir kuşku, bir karamsarlık hakim.
bırak yenmeyi, mevcut forvetlerin hint kumaşından parlak yetenekleri(!) ile gol atabilir miyiz acaba diye derin bir düşünceye daldım.
nerden nereye sayın sözlük ahalisi.
bakın, aşağıda linkini vereceğim maçta bir milli maç. üstelik bugün oynayacağımız rakiple yapılmış.
arif mi desem, hakan mı desem; ya da yıldıray ile okana ayrı bir paragraf mı açsam ne yapsam bilemedim.
ancak son kazakistan maçı geldiğimiz noktayı göstermiştir.
son saniyede kullanılan berbat bir frikikten sonra rakip oyuncunun da hediyesi ile kazandığımız maçta duyduğumuz mutluluk(!)
90+5'in mutluluk anı olması için, 94 dakika azaplar içinde mi bekletmeliydi milli takım.
o günlerin anısına;
hakikaten, geçmişini unutan bir neslin yok olmaya mahkum olduğu gerçeğini birileri hatırlatmalı mevcut milli takım oyuncularına.
